Dowiedziałam się, że mój mąż ma drugi telefon i postanowiłam pójść za nim – Historia dnia

wróciła do domu i przygotowała się na spotkanie z Tomem, zakładając sukienkę Happy Days i makijaż, aby ukryć swój ból. Zapomniał o lunchu w pośpiechu, a to była jego szansa.

Margaret pojawiła się z lunchem, który sama zrobiła, mając nadzieję, że rozpali iskrę między nimi. „Wygląda na to, że zapomniałam ci tego spakować” — mówi, próbując brzmieć radośnie. „Zajęty dzień?” — pyta, wchodząc do swojego biura.

„Przytłoczona” — szybko odpowiedział Tom, mimo że ekran jego komputera sugerował co innego.

W niezwykłym geście, zabarwionym desperacją, Margaret usiadła na krawędzi biurka i skrzyżowała nogi, aby odeprzeć pokusę swoich dni miłosnych, ale potknęła się i upadła na podłogę. Śmiech Toma, ostry i krótki, wypełnia biuro.

„O mój Boże, Margaret! „Pozwól, że ci pomogę” – zaproponował, jego dotyk był zimny i odległy.

Twarz Margaret zaczerwieniła się ze wstydu i złości. Czuła, że ​​nie pasuje do świata Toma. „Pamiętasz, jak rozmawialiśmy o zrobieniu czegoś szalonego w twoim biurze?” – spróbowała ponownie, mając nadzieję, że uda jej się zasypać przepaść między nimi.

„Margaret, naprawdę muszę wrócić do pracy” – powiedział Tom, unikając tematu i już prowadząc ją do drzwi.

Otworzył jej drzwi, a ona wyszła z ciężkim sercem.

Gdy drzwi zamknęły się za nią, zamykając mężczyznę, którego już nie rozpoznawała, Margaret szła korytarzem, a rytmiczne stukanie jej obcasów zwalniało. Jej palce oplatały brzegi torebki, a paznokcie wbijały się w skórę, gdy zatrzymywała się przed biurkiem Toma.

Szum miasta zdawał się zanikać w odległym szepcie, a echo braku zainteresowania Toma dzwoniło jej w uszach. Spojrzała w niebo ze łzami w oczach.

„Tom!” – powiedziała zawołał cicho, gdy pojawił się kilka minut później, zapinając płaszcz, by chronić się przed chłodem powietrza. „Pomyślałem, że może moglibyśmy… wiesz, zrobić sobie małą niespodziankę dziś wieczorem. W domu”.

Ale Tom odrzucił jego wysiłki. „Wygląda dobrze, Marge, ale mam tę górę papierkowej roboty”, powiedział. „Będę miał nieprzespaną noc. Prawdopodobnie nie wrócę do domu do jutra rano”.

„Och, rozumiem. Praca jest na pierwszym miejscu”.

Margaret patrzyła, jak odchodzi, i czuła, jak jej miłość słabnie.