Podczas parapetówki mój mąż i teściowa zażądali, żebyśmy oddali mieszkanie jego siostrze – odpowiedź mojej mamy ich uciszyła

„Jestem pewna, że twoja matka da ci to miejsce, Mo” – powiedziała mi. „Wszystko dla ich księżniczki, prawda?”

Nakrycie stołu na wieczorze panieńskim | Źródło: Midjourney

Miała rację. Ale to tak naprawdę nie była jej sprawa. Więc kiedy w końcu się przeprowadziliśmy, powiedziałem Alexowi, że chcę urządzić parapetówkę.

„Mo, po co chcesz, żeby u nas w domu było tyle osób?” – zapytał mnie.

„Bo chcę pokazać nasz dom! Chcę być dobrą gospodynią, a poza tym wolałabym, żeby wszyscy byli tu w tym samym czasie, zamiast tych nudnych weekendowych wizyt”.

Mężczyzna siedzi na ławce | Źródło: Midjourney

Trochę mnie to przekonywało, ale Alex w końcu się zgodził. Gotowałam dwa dni z rzędu. Pieczonego kurczaka z glazurą miodowo-tymiankową, sałatki z kandyzowanymi pekanami i serem kozim oraz ciasto, nad którym spędziłam godziny, lekko przechylone w prawo, ale wciąż smakowało bosko.

Chciałem, żeby wszyscy widzieli, że zbudowałem coś prawdziwego. Że rozkwitam.

W noc parapetówki spędziłam godzinę na przygotowaniach. Nie wiem, co musiałam udowadniać, ale czułam, że muszę być…   idealna  .

Danie z pieczonego kurczaka i ziemniaków | Źródło: Midjourney

Katie, moja szwagierka, przyjechała bez dzieci. Powiedziała, że znajoma zabrała je na przyjęcie urodzinowe.

„Dobrze, Mo” – powiedziała. „Dzieci były tak podekscytowane przyjęciem, że na pewno zapomniały o dobrych manierach”.

Szczerze mówiąc, poczułem ulgę. Trójka dzieci Katie należała do tych, które zostawiały po sobie pokruszone ciasteczka, niczym szlak Ariadny prowadzący do chaosu.

Miska krakersów na blacie | Źródło: Midjourney

Impreza rozkręciła się na dobre. Wino lało się strumieniami, słychać było śmiech, brzęk talerzy, a Alex puszczał głośno muzykę indie-bandu, który uwielbiał. Rozmawiałem z ciocią o kafelkach na tylnej ścianie, gdy usłyszałem brzęk szkła.

Barbara stała na czele stołu, uśmiechając się jak dobrotliwa królowa.

„Spójrzcie na tę dwójkę” – powiedziała, wskazując na Alexa i mnie. „Jestem taka dumna! To taka wspaniała para. To musi być takie proste oszczędzać na wspólny dom. Nie musicie się nawet martwić o zwierzęta. W przeciwieństwie do Katie… która musi sama wychowywać trójkę dzieci”.

Zadowolona ze swojej osoby starsza kobieta stoi w jadalni | Źródło: Midjourney

Słowa były…   słodkie   ? Ale jego ton był śmiesznie kwaśny.

Poczułem ucisk w żołądku.

Katie nigdy nie będzie stać na własne mieszkanie, prawda, kochanie?

Barbara zwróciła się do moich rodziców i uśmiechnęła się jeszcze szerzej.

Kobieta w sukience z nadrukiem w panterkę | Źródło: Midjourney

„To mieszkanie… musisz je oddać Katie. Ona potrzebuje go bardziej niż ty” – powiedziała.

Na początku myślałem, że źle zrozumiałem. Pewnie miała na myśli coś innego. Ale Alex wtrącił się mimochodem, jakby przed chwilą rozmawiali o tym wszystkim przy brunchu i mimosach.

„Zgadza się, mamo” – powiedział. „Mamo, pomyśl. Możemy zostać z moją mamą przez jakiś czas. Twoi rodzice kiedyś nam pomogli, prawda? Mogą pomóc nam znowu. Mama może mieć trochę spokoju, z dala od dzieci… a Katie może… Katie może mieć swoją własną przestrzeń”.

Kobieta marszczy brwi | Źródło: Midjourney

Odwróciłam się do męża, wciąż uśmiechając się półgębkiem, jakby to był żart.

“Żartujesz, prawda?”

Alex nie drgnął ani jednym mięśniem.

Chodź, kochanie. Zaczniemy od nowa, kiedy nadejdzie właściwy czas. Z pomocą rodziców to nie potrwa długo. To miejsce jest idealne dla dzieci. A Katie tego potrzebuje. Poza tym, to   ty   urządziłaś to mieszkanie. Nie miałem z tym nic wspólnego. Chcę miejsca, w którym   będę   mógł sam podejmować decyzje.

Zmartwiona kobieta stoi w jadalni | Źródło: Midjourney

Spojrzałem na Katie, która już rozglądała się dookoła, jakby w myślach remontowała dom.